Het lijkt er over het algemeen vredig uit te zien op afbeeldingen die gemaakt zijn in de Nederlandse koloniën ten tijde van de slavernij. Bovenstaande illustratie uit Herlein illustreert zijn tekst over Afrikanen : ‘in ‘t kort de Negers en Negerinnen zijn tamelijk mooy besneden van aangezigt en lighaam; de kleding is niet veel van belang”
Alleen in het boek van John Gabriel Stedman werden wreedheden in beeld gebracht.
Bij een onderzoek naar iets anders in het Nationaal Archief kwam ik gisteren (30 mei 2014) opeens een inventarisatie van de mensen die in bezit waren van de W.I.C. op Bonaire tegen.
Talloze namen van mensen staan in een prachtig achttiende-eeuws handschrift genoteerd in een vuistdik boek. Daarbij ook hun leeftijd en de namen van hun ouders. Ik zag zelfs iemand van omstreeks 80, meen ik me te herinneren.
Hieronder een paar foto’s die ik van het handschrift maakte. Niet helemaal toevallig zijn dit bijna allemaal pagina’s met kinderen. Want ik zocht eigenlijk een kind, in dezelfde periode, maar dan op Curaçao. Daarover zijn helaas minder gegevens terug te vinden.
